قربون اون شکل کجت٬ قربون اون روی سیات
سفر تابستانی باعث شد که آلبوم بیبند را با یک هفته تاخیر بشنوم. اگر این نوشته را پیشتر خواندهاید٬ میدانید که برای شنیدن این آلبوم به شدت مشتاق بودم.
بعد از شنیدن آلبوم٬ به این نتیجه رسیدم که سراسر آلبوم از آنچه انتظارش را میکشیدم٬ بهتر است. با اینکه بهزاد خیاوچی و گروه سابقش را دوست دارم٬ باز هم انتظار نداشتم که در این شش سال٬ بهزاد تا این حد پیشرفت کند و آلبوم بیبند تا این حد حرفهای و جذاب باشد.
حالا دیگر مطمئنم که اگر شنونده جدی موسیقی راک و موسیقی زیرزمینی ایران هم نباشید باز از شنیدن این آلبوم لذت خواهید برد.
اگر هنوز برای خریدن این آلبوم قدمی برنداشتهاید این نوشته را بخوانید:
راک رومانتیک و آلبوم متفاوت گروه نوظهور «بیبند»
حتی اگر این نوشته هم وادارتان نکرد که آلبوم را بخرید٬ بروید به سایت رسمی گروه و آهنگ «تهران» را به رایگان دانلود کنید و گوش کنید. (یا همین پایین آهنگ را آنلاین گوش کنید.)
اگر میتوانید این آلبوم را بخرید٬ یعنی که کردیت کارتی در جیبتان هست. یعنی اینکه به احتمال بسیار زیاد٬ خارج از ایران زندگی میکنید. یعنی اینکه از پایتخت مملکتان دل کندهاید و جایی زندگی میکنید که تهران نیست. حتی اگر مثل من تهرانی نیستید٬ شنیدن این آهنگ٬ مانند گرمای داغ و منحصربهفرد شهری است که اگر روزی از آن عبور کرده باشی٬ مالیخولیای مریض و دودگرفتهاش٬ برای همیشه به یک جای روانت میچسبد. این آهنگ٬ مثل گرمای ظهر تابستانی تهران٬ آدم را داغ میکند. داغ داغ.